به نام «مدهاى اروپايى و آمريكايى» تقليد نماييم.

با اين كه هيچ دليلى ندارد كه آن نوع لباسها كوچكترين مزيتى بر لباسهاى خودمان داشته باشد.

و اگر فى المثل كسى يك خوراك شرقى پاكيزه و لذيذ خورده باشد زياد براى او مهمّ نيست ولى هستند كسانى كه مثلًا از خوردن يك‌ «خوراك خرچنگ»! بدليل آن كه يكى از خوراكهاى اروپايى است احساس «سرافرازى» در خود مى‌نمايند.

ما آثار پرشكوه و با عظمت باستانى فراوان داريم، ولى همين آثار آن گاه در نظر ما جلوه مى‌كنند كه مثلًا مستر «فلان» از «سانفرانسيسكو»! به تماشاى آن بيايد.

خلاصه بايد عظمت اين آثار هم‌ به امضاى غربيها برسد، و آنها بگويند اين آثار شما آثار گرانبهايى است، و الّا اينها هم نشانه عقب افتادگى خواهد بود، چون بوى كهنگى مى‌دهند و چه بهتر كه فراموش شوند.

در انتخاب اسم مؤسسات و شركتهاى تجارتى، اتوبوس‌رانى و ... حتى مغازه‌هاى كوچك دنبال اسمهاى خارجى (اگر چه ظاهرش خارجى باشد و در باطن بى‌معنا) مى‌رويم.