و هليكوپتر است، مدت 20 سال ادامه پيدا كند، آيا باز تعجب مى‌كنيد كه در آينده با بهانه‌هاى ساده آتش‌ جنگ عالم گير و عالم سوز از يك نقطه‌اى از جهان زبانه بكشد؟!

حالا فكر كنيد، آيا قيافه زندگى بشر در آينده آن طور كه در ابتدا خيال مى‌شد دل‌انگيز و جالب است يا خير؟

و امّا مسأله خلع سلاح!

در اين جا حتماً عده‌اى به ما ايراد مى‌كنند، كه چرا شما اين قدر بدبين هستيد؟! انسان نبايد «فال بد» بزند، بايد خوشبين بود، بايد به روى زنگى بخنديم تا زندگى هم به روى ما بخندد، كى فردا را ديده است؟

و آنگهى مگر نمى‌دانيد كه كنفرانسها و كميسيونهاى خلع سلاح به طور مرتب تشكيل مى‌شود، زعماى جهان نيز- مانند همه عقلا و متفكّران- فهميده‌اند كه ادامه وضع كنونى، و اين مسابقه تسليحاتى، خطرناك است، و بهترين نشانه‌هاى آن همان كنفرانسها و كميسيونهاى پرجوش و خروش «خلع سلاح» مى‌باشد.

آنها هم اين مقدار حسن نيت و عقل دارند.