«استعمار» نيروى ملّتى به ضميمه تمام ذخاير و منابع آنها بدون رضايت آنان در راه مطامع ديگران به كار مى‌افتد.

لذا تاريخ به ما نشان مى‌دهد كه استعمار به شكل تازه وقتى به اوج خود رسيد كه بردگى فردى سابق از طرف دول بزرگ جهان محكوم و از گردش خارج شده، چه اين كه بردگى به آن صورت سابق علاوه بر اين كه زنندگى بسيار داشت در شرايط دنياى جديد، مقرون به صرفه هم نبود! و لذا لازم بود «رفورمى» در آن ايجاد گردد!

جناياتى كه دولتهاى استعمارى غرب در اين دوران كردند به مراتب وحشتناكتر از جناياتى بود كه برده فروشان در دوران «بردگى فردى» در قرون وسطى انجام دادند.

يكى ازنويسندگان معروف فرانسه مى‌نويسد:

«بوميان آمريكا و اقيانوسيه، براى اقوام متمدّن و تربيت شده اروپا، مانند خرگوشى بودند براى يك نفر شكارچى! و لذا مى‌بينيم امروز همه آنها برباد رفته‌اند. [1]

[1]. نقل از كتاب تاريخ تمدّن اسلام «تأليف دكتر گوستاولوبون».