بزرگ هستيم، كه نظم در سراسر آن به چشم مى‌خورد. آيا مى‌توانيم بر خلاف نظام حاكم بر جهان هستى، بى‌نظم بوده و بدون رعايت نظم زندگى كنيم؟ اگر نظم را حاكم بر زندگى خود نكنيم، آيا وصله ناهمرنگى نخواهيم شد؟ و در نتيجه محكوم به فنا نخواهيم شد؟

يكى از موارد بى نظمى حاكم بر زندگى بعضى از افراد، بى‌نظمى در ساعات خواب و بيدارى است. خداوند متعال طبق آنچه در قرآن مجيد آمده روزها را براى فعاليّت و تلاش، و شبها را جهت استراحت و آسايش قرار داده است. [1] امّا متأسّفانه برخى از مردم بر خلاف اين قانون تا پاسى از شب، و گاه تا نزديك اذان صبح بيدار مى‌مانند، و از آن طرف تا نزديكى‌هاى ظهر مى‌خوابند! و اين بى‌نظمى در فعاليّت و استراحت، منشأ مشكلات و بيمارى‌هاى متعدّد مى‌شود.

چرا در برخى از ادارات حكومت اسلامى نظم حاكم نيست، و با گذشت يكى دو ساعت از وقت شروع كار، هنوز نه كارمندها آمده‌اند و نه رييس اداره بر كرسى رياست نشسته است؟ طبق آمارى كه اداره راهنمايى و رانندگى مى‌دهد، كشور ما از جمله كشورهايى است كه بيشترين تلفات حوادث رانندگى را دارد. متأسّفانه آمار تلفات جادّه‌اى ما در سال 000/ 27 نفر است، در حالى كه آمريكا در جنگ چهار ساله‌اش در عراق تنها 4000 كشته داده است! آرى ما به خاطر بى‌نظمى حاكم در استفاده از وسايل نقليه و مراعات نكردن قوانين و مقررات راهنمايى و رانندگى، ساليانه بيش از چهار برابر يك جنگ تلفات مى‌دهيم!

بى‌نظمى حاكم بر تردّد و رفت و آمد موتورسيكلت‌ها، و ناديده گرفتن قوانين و مقرّرات راهنمايى و رانندگى توسّط برخى موتورسواران، و استفاده نابجا و بى‌مورد بعضى از راكبين اين وسيله نقليّه، هم امنيّت رفت و آمد وسائط نقليّه را سلب كرده،

[1]. سوره يونس، آيه 67.