آرى شيعيان راستين آنها هم چنين هستند، آنها داراى خوف از خدايند، خوفى كه مقام بزرگى از مقامات عارفين و يكى از اركان عرفان اسلامى است.

ارزش خوف‌

خوف و خشيت از عذاب خدا، خلق و عادت متّقين است‌ «الخَشْيةُ من عَذابِ اللّه شيمَةُ المتقين»: [1] خوف همچون خالى بر گونه متقين و عارفان پديدار است؛ و گوئى مردم با آن خال آنها را مى‌شناسند، خوف از خدا ثمره ايمان و رأس حكمت است.

در اهميت خوف روايتى از امام باقر (عليه السلام) نقل شده است؛ حضرت مى‌فرمايند

«لا مُصيبةَ كَعَدمِ العَقْل و لا عَدَم عقل كَقِلّة يَقين و لا قِلّة يَقين كَفَقْدِ الخَوف و لا فَقْد خوف كقِلّة الحُزْن على فَقْد الخَوف»:

«مصيبتى مثل بى‌عقلى نيست و هيچ بى‌عقلى مثل كمى يقين نيست و هيچ كم يقينى مثل عدم خوف نيست و هيچ عدم خوفى مثل كمى حزن و اندوه بر نداشتن خوف نيست». [2]

از اين روايت استفاده مى‌شود كه حزن زيربناى خوف و خوف اساس يقين و يقين شالوده عقل است، و بى‌جهت نيست كه در روايت آمده:

«اتَمَكم عَقلا اشَدّكم للّه خوفاً»:

«عاقل‌ترين شما، خداترس‌ترين شماست». [3]

در قرآن ذكر متقين بسيار آمده و آنها همان خائفين هستند، آنها كه از خدا ترسيدند و همه از آنها ترسيدند. پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله) فرمودند:

«مَنْ خافَ اللّه خافَه كلُ شى‌ء و مَنْ خافَ غيرَ اللّه خَوّفَه اللّه مِنْ كل شى‌ء»:

«كسى كه از خدا ترسد هر چيزى از

[1]. غرر الحكم؛ ميزان الحكمه، جلد 3، صفحه 174.

[2]. بحار الانوار، جلد 78، صفحه 165؛ ميزان الحكمه، جلد 3، صفحه 174.

[3]. شرح نهج البلاغه ابى الحديد، جلد 10، صفحه 146 (با تلخيص) ..