107- كناره‌گيرى‌اش از روى زهد است‌

108- معاشرتش توأم با مهربانى است‌

109- دورى‌اش از روى تكبر نيست‌

110- نزديكى‌اش به خاطر مكر و خدعه نيست‌

«بُعدُه عَمّن تَباعَدَ عنه زُهدٌ و نَزاهَةٌ و دُنُوّه ممّن دَنا منه لينٌ و رحمة، لَيسَ تَباعُدُه بِكِبر و عَظَمة و لا دُنُوّه بِمَكر و خَديعة»

ترجمه‌: دورى او از كسى كه از او دورى مى‌كند از روى زهد و به خاطر پاك ماندن است و معاشرتش با كسى كه به او نزديك مى‌شود توأم با نرمش و مهربانى است، دورى كردن او از روى تكبر و بزرگى نيست و نزديك شدن او نيز از روى مكر و نيرنگ نمى‌باشد.

شرح‌: پرهيزگار بر طبق ديدگاه توحيدى خود به افرادِ حق‌گرا منعطف و از افراد باطل‌گرا دور مى‌شود، اين دور شدن و كناره‌گيرى از فرد يا گروهى خاص نه به عنوان تكبر و بزرگى و فخرفروشى است، بلكه به خاطر پاك ماندن و آلوده نشدن به صفات اهل باطل است و نزديك شدن و تمايل به فرد و گروهى خاص نه به خاطر