97- مصيبت‌زده را شماتت نمى‌كنيد

«ولا يَشْمتُ بِالمَصائِب‌»

ترجمه: پرهيزگار به مصيبت ديگران خوشحال نمى‌شود (گرچه دشمن او باشد) و كسى را شماتت نمى‌كند.

شرح: عالم پر از حوادث ناگوار و مصيبتهاى گوناگون است، هر روز چرخ روزگار مصيبتى را متوجه فرد يا افرادى مى‌كند، همه هدفى براى تيرهاى بلا هستند، حال اگر كسى بر اين باور باشد، بر ناراحتى و غم و مصيبت ديگران خشنود نمى‌شود، زيرا هر آن ممكن است تيرى شبيه آن دو را هدف قرار دهد.

پرهيزگاران و اهل تقوى به خشنودى ديگران خشنود، و به ناراحتى ديگران ناراحت مى‌شوند، راضى نيستند حتى دشمنشان به مصيبت نشنيد و اگر نشست مسرور نمى‌گردند، بلكه اگر راهى براى تسلّى او باشد، او را تسلى مى‌دهند.

چطور انسان از بيچارگى ديگرى خشنود باشد و حال آنكه از صبح تا شام خود در معرض بلاها و حوادث ناگوار است و از لابه‌لاى تيرهاى خانمان سوز عبور مى‌كند.

كسى كه روح او با ياد خدا تلطيف شده، نمى‌تواند رنجشى در سيماى ديگرى‌