90- به خاطر دشمنى ظلم نمى‌كند

91- به خاطر دوستى مرتكب گناه نمى‌شود

لا يحيفُ عَلى مَنْ يُبْغِض و لَايَأثِمُ فيمن يُحِبّ‌

ترجمه: پرهيزگار بر كسى كه با او دشمنى دارد ظلم روا نمى‌دارد و بخاطر كسى كه دوستش دارد گناه نمى‌كند.

شرح: مولى در اين دو فراز اشاره به دو مطلب مهم مى‌كنند، يكى اينكه پرهيزگار اگر به واسطه معيارهاى انسانى اسلامى با كسى عداوت و دشمنى پيدا كرد، ظلمى بر او روا نمى‌دارد، با اينكه زمينه و انگيزه ظلم كه بُغْض و عداوت است موجود است و ديگر اين كه اگر برحسب همان معيارها با كسى دوستى ورزيد به خاطر دوستى مرتكب گناه نمى‌شود، براى رضا و خشنودى او پا روى اصول اعتقادى خود نمى‌گذارد، معمولا اگر انسان با كسى دشمن شد، شيطان وسوسه مى‌كند كه به او ضربه‌اى زند، و توجيهاتى نيز در جلو پاى او مى‌گذارد، كه چنين و چنان كن، او بود كه به تو اهانت كرد، او بود كه حق تو را پايمال كرد، او بود آبروى تو را بُرد، او بود ستم به تو روا داشت ...

حتى اگر خودش نتواند در برابر او بايستد، نفس مى‌گويد دوستان ديگر خود