85- 86- نيكى‌اش رو آورده و شرش رخ برتافته!

«مُقْبِلا خيرُه مُدْبِراً شَرُّه‌»

ترجمه: (پرهيزگار را مى‌بينى كه) خير و نيكى او روى كرده و شَرّ و پليدى او پشت كننده است ...

شرح: در فرازهاى قبل در مورد خير و شرّ بحث شد و اينكه صدور كار نيك و خير از آنها مورد انتظار است و كار بد و زشت و شرّ از آنها مورد انتظار نيست. مردم از ناحيه آنها در امنيت كامل هستند، و حال مولى على (عليه السلام) مى‌فرمايند: «نه اينكه كار خير از آنها مورد انتظار است بلكه كارهاى نيك آنها پيوسته به سوى مردم روان است و نه اينكه مردم از كار زشت آنها و شرور آنها در امانند، بلكه كارهاى پليد و ناپسند آنها از مردم پشت كرده و گريزان است خيرات آنها در روى كردن به مردم، زياد و زيادتر مى‌شود و شرور آنها كم‌كم از مردم دور مى‌شود، نسبت خير و شر عكس است هر چه خير نزديكتر مى‌شود، شرّ دورتر و كمرنگتر مى‌گردد، و هر چه شرّ نزديكتر مى‌شود خير دورتر مى‌گردد».

انسان بايد خيرش بدون درخواست به كسى برسد، انسان بايد خيراتش مانند آب رودخانه‌اى باشد كه، خود عبور مى‌كند تا مردم هر وقت بخواهند از آن استفاده‌