78- 80- سه صفت پسنديده از صفات پرهيزگاران‌

«يَعفُو عَمَّن ظَلَمَه و يُعطى مَنْ حرمَه و يَصِلُ مَنْ قَطَعَه‌»

ترجمه: كسى را كه به او ظلم كرده، مى‌بخشد و به آن كه محرومش ساخته، عطا مى‌كند و با كسى كه پيوندش را قطع كرده رابطه برقرار مى‌كند.

شرح: در اين قسمت مولى به سه صفت ديگر اشاره مى‌كنند كه هر كدام از مكرمتهاى اخلاقى و ارزشهاى پسنديده انسانى است، عفو ناشى از شجاعت، و اعطاء و بخشش به كسى كه او را محروم ساخته ناشى از سخاوت، و ارتباط با كسى كه از او بريده ناشى از رحمت است. در مورد اين سه صفت و فضيلت آنها، روايات زيادى وارد شده است:

از امام صادق (عليه السلام) روايت شده كه فرمودند: رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) در خطبه‌اى چنين فرمودند:

«الا اخْبِرُكم بِخَيرِ خلايِقِ الدُّنيا و الآخرة: العَفْوُ عَمَّن ظَلَمَك و تَصِلُ مَنْ قَطَعَك و الاحسان الى مَن اساء اليك و اعطاء مَنْ حَرَمَك». [1]

«آيا بهترين اخلاق دنيا و آخرت را به شما خبر ندهم؟ (بدانيد كه بهترين اخلاق) عفو و گذشت از كسى است كه به تو ستم كرده و پيوستن به كسى كه از تو

[1]. اصول كافى، جلد 3، صفحه 166 ..