شيطان است كه در قلب فرزند آدم افروخته شده‌

است» [1] در حديثى ديگر فرمودند: در تورات در خطابهائى كه به موسى (عليه السلام) شده، نوشته است: اى موسى غضب خود را از كسى كه تو را بر او مسلط كرده‌ام، نگاه دار، من نيز غضب خود را از تو باز مى‌دارم». [2]

اين حديث نشان مى‌دهد كه غضب بر زيردست مظلوم، غضب الهى را به دنبال دارد.

امام صادق (عليه السلام) مى‌فرمايند از پدرم شنيدم كه مى‌فرمود: مردى باديه نشين نزد رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) آمد و گفت: من در بيابان زندگى مى‌كنم، جامع‌ترين كلمات را (كه كوتاه و پرمعنا) باشد به من تعليم كن! حضرت فرمودند: «آمُرُك انْ لا تَغْضَب»: تو را امر مى‌كنم كه غضب نكنى»!

سپس امام صادق (عليه السلام) فرمودند: پدرم مكرّر مى‌فرمود: چه چيزى سخت‌تر از غضب است؟ همانا مرد غضب مى‌كند و نفس محترمه‌اى را كه خداوند ريختن خون آن را حرام كرده، مى‌كشد و افتراء و نسبت ناروا به زن عفيفه و پاكدامنى مى‌دهد. [3]

علاج غضب‌

الف- براى علاج غضب در همان حالت غضب و اشتعال آن، امورى علمى و عملى را علماء اخلاق و روانپزشكان ذكر كرده‌اند:

1- علاج علمى- آن كه در مفاسد غضب فكر كند كه موجب هتك حرمت و نواميس مردم مى‌شود، گاه موجب قتل يا به خاك مذلت نشاندن مظلومى مى‌گردد، گاهى باعث كينه‌توزى و حسد

و غيره مى‌شود و اين مفاسد هر يكى براى هلاكت انسان كافى است.

[1]. همان مدرك، حديث 12.

[2]. همان مدرك، حديث 7.

[3]. سوره آل عمران، آيه 134 ..