كشد، آنها كسانى هستند كه روز قيامت سير هستند». [1]

در روايتى ديگر آمده است:

«اكثَرُ النّاس شَبَعاً اكثرهم جُوعاً يومَ القيامة»:

«كسانى كه بيشتر سير هستند، روز قيامت بيشتر گرسنه‌اند». [2]

17- كم خورى و گرسنگى سبب لذّت بردن از طعام است به خلاف پرخورى. به تجربهاثبات شده كه اگر انسان گرسته باشد هميشه با اشتها است و غذا به دهان او طعم مى‌كند، ولى اگر سير باشد، و بخواهد چيزى خورد آنقدر احساس لذّت نمى‌كند لذا لقمه‌هاى آخر انسان كه در حال سيرى است، لذتى مانند لقمه‌هاى اول را ندارد.

18- انسانى كه كم خوراك است و خود را گرسنه نگاه مى‌دارد به ياد گرسنگى فقراء و مساكين نيز هست، وقتى درد گرسنگى را كشيد، درد گرسنگان را احساس مى‌كند و انگيزه‌اى بر يارى آنها و دعوت آنها بر سر سفره و اطعام كردن آنها مى‌شود به خلاف فرد سير و پرخورى كه بى‌درد است و احساس رنج و درد گرسنگان را ندارد.

به همين جهت بود كه وقتى به حضرت يوسف (عليه السلام) گفتند: چرا گرسنگى مى‌كشى، در حالى كه كليد خزينه‌هاى زمين در دست تو است و خزانه‌دار پادشاه مصر هستى؟ گفت: «اخافَ ان اشْبَعَ فَانسى الجائع»: «مى‌ترسم از اين كه سير باشم و گرسنه را فراموش كنم». [3]

19- كم خورى مايه كم‌مؤونه بودن است كسى كه عادت بر كم‌خورى دارد غذاى كم و مال محقّرى او را كفايت مى‌كند به خلاف كسى كه شكم‌پرستى كرده و

[1]. مستدرك، جلد 3، صفحه 80.

[2]. شرح خوئى، جلد 9، صفحه 398.

[3]. شرح نهج البلاغه خوئى، جلد 9، صفحه 398. (اكثر روايات اين فراز را صاحب ميزان الحكمه، در جلد 1، ماده (أكل)، صفحه 116 تا 126 آورده است) ..