69- كم خورى و اعتدال در غذا

«مَنْزوراً أكْلُه (اكُلُه)» [1]

ترجمه: (مى‌بينى پرهيزگاران را كه) غذايش قليل و (بهره‌اش از دنيا) اندك است.

شرح: مولى على (عليه السلام) در اين فراز به كم‌خورى پرهيزگاران به عنوان صفتى پسنديده، اشاره مى‌كنند، كم‌خورى و اعتدال در غذا كه از عِفاف آنها سرچشمه مى‌گيرد مسئله ساده‌اى نيست، مسئله‌اى است داراى ابعاد گوناگون جسمى، اخلاقى، عبادى، اجتماعى و غيره.

بسيارى از امراض را پزشكان از پرخروى مى‌دانند، خصوصاً در عصر ما كه تلاشهاى جسمى كم شده و ماشين جايگزين نيروى انسانى شده است، و اين عدم تحرك موجب جمع شدن چربيها در بدن گرديده و كانونى از عفونت را به همراه مى‌آورد، بار قلب را اين زوائد سنگين و كار كليه را مشكل و به طور كلى سنگينى و

[1]. «اكل» به معنى خوردن است. «اكُل» را چنانكه در بعضى نسخ است، مرحوم مجلسى در بحار «الحَظُّ من الدنيا» (بهره‌اى از دنيا) تفسير كرده است (بحار، جلد 67، صفحه 328، ذيل همين خطبه) كتاب الايمان و الكفر ..