نام کتاب : اخلاق اسلامى در نهج البلاغه( خطبه متقين) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 305
61 و 62- توجه به باقى و زهد در فانى
«قُرِّةُ عَينه فيما لا يَزُول و زَهادتُه فيما لا يَبْقى»
ترجمه: روشنى چشمش در چيزى است كه زوال در آن راه
ندارد (مثل كمالات نفسانى و نعمتهاى اخروى) و بىاعتنائى او به چيزى است كه باقى
نمىماند، و فانى شدنى است.
***
شرح: در فارسى (قرة العين) را به نور چشم ترجمه مىكنند و در عربى معنى كنايهاى
دارد، و صاحب مفردات گويد: «قَرَّتْ
عينهُ» يعنى (سُرَّت مسرور شد)، و به آنچه مايه
خوشنودى و سرور است، قرة العين گويند [1] (از اين رو به فرزند خوب «قرة العين» گويند چون
سرمايه سرور و مسرّت و الدين است و بوسيله آن گويا نور چشم آنها زياد مىشود).
در قرآن يك مرتبه «قرة عين» آمده، و آن در داستان حضرت موسى (عليه السلام) است وقتى
كودك بود و به دستور فرعون از آب گرفته شد و زن فرعون به فرعون گفت: اين كودك را
مكش كه مايه سرور من و تو است وَقَالَتِ
امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْن لِّي وَلَكَ