60- پرهيزگاران در جهاد با نفس‌

«انْ استَصْعَبَتْ عليه نَفْسُهُ فيما تَكْرَه لم يُعطِها سُؤلَها فيما تُحِبّ‌»

ترجمه: هرگاه نفس او در انجام وظائفى كه خوش ندارد سركشى كند، او هم از آنچه دوست دارد محرومش سازد.

شرح: در اين فراز مولى به مجاهدت نفسانى متقين مى‌پردازد كه كراهت از معاصى و شوق به حسنات دارند، برخلاف نفس اماره كه كراهت از حسنات و شوق به معاصى دارد.

مخالفت متقين با اميال نفسانى به خاطر آگاهى آنها به اين است كه نفس دشمن‌ترين دشمنان است‌ (اعْدى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتى بَينَ جَنْبَيك) [1] آنها مى‌دانند كه دشمن به هيچ وجه خير و صلاح آنها را نمى‌خواهد و از اين رو با آن مبارزه مى‌كنند!

در روايتى از امام صادق (عليه السلام) آمده كه به مردى فرمودند:

«اجعل قَلبك قريناً برّاً و ولداً واصلا و اجعل علمك والداً تبعه و اجعل نفسك عدوّاً تجاهده و اجعل مالك عارية تردّها»:

«قلب خود را رفيق و همنشين نيك و فرزند رسيده و (صالح)

[1]. مستدرك الوسائل، جلد 2، صفحه 270 ..