سوره يونس آيات 7 و 8 مى‌خوانيم: وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ- أُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ‌: «و كسانى كه از نشانه‌هاى ما غافلند* آنها جايگاهشان آتش است به سبب آنچه كسب كرده بودند». و يا در آيه 17 سوره جن مى‌خوانيم: وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَاباً صَعَداً: «كسى كه از ذكر و ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شديد و روزافزونى گرفتار سازد».

اين آيات به خوبى نشان دهنده عاقبت غافلين است.

راستى چرا اين همه غفلت؟! اگر انسان بداند كه خداوند مراقب و مواظب او است‌ إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيباً [1] و اگر بداند خداوند ناظر اعمال او است‌ أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللهَ يَرَى‌ [2] چگونه غفلت مى‌كند، اگر ايمان به اين مطلب باشد كجا بى خبرى به سراغ انسان مى‌آيد.

عوامل غفلت:

1- مال و ثروت- مال و ثروتِ زياد، براى غالب افراد مايه غفلت است، بسيارى از افراد متدين را ديديم و تاريخ نشان داده كه وقتى فقير بودند به سوى خدا مى‌آمدند، ولى وقتى از نظر مادى ترقى كردند و صاحب ثروت شدند فراموش كردند، و داستان آن صحابى پيامبر معروف است كه از دعاى پيامبر (صلى الله عليه و آله) وضعش خوب شد به طورى كه ديگر فرصت نكرد به مسجد آيد و كار كسى كه دائماً پشت سر پيامبر (صلى الله عليه و آله) نماز مى‌خواند و از او پيروى مى‌كرد به جائى رسيد كه مأمور زكات آن حضرت را رد كرده و ديگر زكات نپرداخت!

تا وقتى كه وضعش خراب است دنبال دعا و توسل و گريه و زارى و انابه است، ولى همين كه وضع مالى او بهبود يافت همه چيز را فراموش مى‌كند. استاد

[1]. سوره نساء، آيه 1.

[2]. سوره علق، آيه 14 ..