لا يَعْلَمون»

(امام صادق (عليه السلام) فرمودند: «ما (اهل‌بيت) صابريم و شيعيان ما صابرتر از ما، هستند (راوى گويد) گفتم فدايت شوم چگونه شيعيان شما صبورتر از شمايند»؟ فرمود: «زيرا ما صبر مى‌كنيم بر آنچه مى‌دانيم و شيعيان ما صبر مى‌كنند بر آنچه نمى‌دانند» [1] يعنى ما عالم به مسائليم و بر تمام جوانب احاطه داريم، ما به حد عين اليقين رسيده‌ايم كه واقعيات را مى‌بينيم و لذا صبر در امور براى رسيدن به اجر و پاداشى كه داريم بسيار مهم نيست، بلكه شيعيان ما اگر صبر كنند در امر عبادت و به منجلاب معصيت گرفتار نشوند، كار بس عظيمى كرده‌اند، زيرا آنها مثل ما احاطه بر امورات و احوال بهشت و جهنم ندارند.

با همين ملاك مى‌توان گفت: اگر در زمان غيبت امام زمان (عج) شيعيان واقعى پيدا شوند، و در راه عبادت و اطاعت كوشا و از معصيت گريزان باشند، از شيعيان زمان ائمه عليهم‌السّلام كه آنها را ديده و در محضر آنها كسب فيض كرده‌اند، والاترند، زيرا آنها حجّت خدا را ديده و از بيانات شفاهى آنها استفاده كرده‌اند، ولى شيعيان امروز، بر نديده‌ها ايمان آورده‌اند، و چه بسا رادمردانى كه در اين دوران نائب امام زمان (عج) را هم نديده، و از اهداء خون خود براى آبيارى درخت به زردى گرائيده اسلام اباء نكردند.

4- قال على (عليه السلام):

«وَ الصبرُ يُناضِلُ الحِدْثان»:

«صبر و شكيبائى پيشامدها را دور مى‌كند» [2] و به تعبير ديگر صبر، سپرى براى جلوگيرى از آسيب‌پذيرى انسان در برابر حوادث و پيشامدهائى است كه مصون از آنها نيست.

5- قال رسول الله (صلى الله عليه وآله):

«علامة الصابر فى ثلاث: اوّلها، انْ لايَكْسل و الثانيةٌ: أَنْ لا يَضْجُرَ و الثالثهُ: أن لا يشكو مِنْ رَبِّه عَزَّوَجَلَّ، لانّه اذا كسل فَقَد ضَيّع‌

[1]. بحارالانوار، جلد 71، صفحه 80؛ ميزان الحكمة، جلد 5، صفحه 269 (به همين مضمون از امام صادق (عليه السلام) روايت ديگرى در بحارالانوار، جلد 71، صفحه 84 آمده است).

[2]. بحارالانوار، جلد 69، صفحه 410؛ نهج‌البلاغه، كلمات قصار 202 فيض‌الاسلام و 211 صبحى صالح.