به خصوص در مورد پيروان مذاهب مختلف اسلامى نسبت به يكديگر كه همواره به چشم عداوت، به چشم يك دشمن خونخوار و بى رحم و مزاحم به هم نگاه مى‌كنند، و اگر احياناً اظهار دوستى و محبّت نمايند براى اين است كه يكديگر را فريب دهند و هنگام بروز حوادث يكديگر را تنها بگذارند.

يا به منظور سلب حق يكديگر و استعمار و استثمار برادران دينى خود دست به اين‌گونه تملقها و الفاظ رياكارانه مى‌زنند، و بدبختانه اين روحيه ناپسند چنان در ميان آنها رايج شده كه فرياد هيچ گوينده و پند و نصيحت هيچ واعظى در دل آنها اثر نمى‌گذارد!

گويا همه فراموش كرده‌اند، يا خود را به فراموشى مى‌زنند كه دشمن‌