نام کتاب : كليات مفاتيح نوين نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 24
7- فلسفه
پاداشهاى فراوان دعاها، زيارات و نمازها
گاه در
روايات براى دعاها و زيارات و نمازها و اذكار پاداشهاى عظيمى ذكر شده است كه ممكن
است اين دو سؤال را براى خوانندگان مطرح كند:
1- آيا هر
فرد مسلمانى كه چنين اعمال سادهاى را انجام دهد از چنان پاداشهاى عظيم بهرهمند
مىشود و اصولًا چه رابطهاى ميان اين اعمال و آن همه ثواب و پاداش است؟
2- گرچه رحمت
الهى بىپايان است و هر قدر پاداش به افراد بدهد، كاستى در آن ايجاد نمىشود
.
[1] ولى گاه اين پاداشها از حدّ نياز در زندگى آخرت نيز افزون است و
گاه مىشود كه رسيدن به يك پاداش معنوى و فوق العاده براى آرامش و لذّات مؤمن كافى
است.
در پاسخ سؤال
اول بايد به اين نكته توجّه كرد كه اوّلًا: دريافت اين پاداشهاى عظيم مطابق صريح
آيات قرآن و روايات، متوقّف بر ايمان و اخلاص و تقواست، چنانكه در قرآن كريم
مىخوانيم:
؛ كسى كه «لا
اله الا اللَّه» را با اخلاص بگويد، داخل بهشت مىشود و اخلاصش اين است كه «لا
الهَ الَّا اللَّهُ» او را از تمام آنچه خداوند متعال حرام كرده، باز دارد».
[3] قابل توجّه اينكه مرحوم علّامه مجلسى در بحارالانوار چندين حديث به
اين مضمون نقل كردهاست. [4] و نيز در
پارهاى از رواياتى كه در مورد پاداش عظيم زيارتها آمده، جمله
«عارِفاً
بِحَقِّهِ»
ديده
مىشود كه مفهومش آن است: آن امام را واجب الاطاعة بداند و دستوراتش را بكار گيرد؛
در يكى از اين روايات امام كاظم عليه السلام مىفرمايد:
«اذا عَرَفَ
حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلايَتَهُ
...».
[5] ثانياً: حفظ اين دستاوردها و پاداشها نيز مهمّ است؛ زيرا ممكن است
كسى با اعمال صالحى پاداشهاى عظيمى براى خود فراهم سازد، ولى بعداً با اعمال زشت
و گناهان عظيم آنها را از نامه اعمال خود بشويد؛ در حديث معروفى از پيامبر اكرم
صلى الله عليه و آله مىخوانيم كه: هر كس لا اله الا اللَّه بگويد، خداوند درختى
در بهشت براى او غرس مىكند (حضرت همين سخن را درباره اذكار ديگرى نيز فرمود).
مردى از قريش
در آنجا حاضر بود، عرض كرد: اى رسول خدا! بنابراين درختان ما در بهشت بسيار زياد
است! حضرت فرمود: