سپس به وسیله تحریم اقتصادی ایران عقب رانده شد یم (سیلی خوردیم).

جواب (DW): آیا شما به یکی شدن و بهم پیوستگی و شجاعت عقیده ندارید؟

سؤال (JR): در چه سنی؟

7 دولت ایالات متحده

7 دولت ایالات متحده

تجارت هیچ انتظار کمکی از دولت ما نمی تواند داشته باشد، آن طور که مشخص شده دولت ژاپن، هر

«ینی» (مترجم: ین، واحد پول ژاپن) را که به وسیله کمپانیهای ژاپنی در ایران سرمایه گذاری می کند،

ضمانت و حمایت می کنند. جریان دولت ایران به طور طبیعی بر ضد دولت ماست. سیاستهای اخیر دولت

(در برابر آمریکا) میانگین پایینی دارد. بدترین حرکت از وقتی شروع شد که قطعنامه جاویتس ارائه شد،

در اول ژانویه

8 قانونی و حقوقی

8 قانونی و حقوقی

1 ایالات متحده، دولت جدید ایران را به رسمیت شناخته است.

2 دادگاههای ایران هنوز هم به کار خود مشغولند، اما در زمینه های سیاسی کار می کنند، الان وقت

دادخواست کردن و جریمه کردن آنها نیست.

3 از لیست 23 نفری وزارت امور خارجه از وکلای ایرانی فقط 7 نفر از آنها در سر کار خود هستند و

سرشان خیلی شلوغ است.

4 انجمن تهران باز اعضایش را ارزیابی می کند پیوستگی مذهبی در این مورد یک مشکل خواهد بود،

ورقه هائی که به مسایل حقوقی مربوط بودند چند تائی از آنها برای Dave Maelamenفرستاده شده است.

Competition

کارخانه «پلی آکریل دوپانت» در اصفهان کار نمی کند قبل از انقلاب در مرحله تکاملی و پیشرفت بود.

تولیدات هم داشت ولی فقط در سطح ضایعات، ظرفیت آن در حدود 200 پوند در سال و شامل الیاف

پلی استر، الیاف بریده شده پلی استر و الیاف بریده شده اکریلیک بود. «دوپانت» با 40% سهام وارد این

پروژه شد و 4 عضو از هیئت مدیره 11 نفره را در اختیار داشت برای تصویب هر اصلی 75% آراء لازم بود.

50% سود در دست 5 نفر از سرمایه داران اصلی بود و 10% بقیه در دست دولت ایران بود.

شرکاء 5 گانه «دوپانت» یا کشور را ترک کرده اند یا کشته شده اند دوپانت شریک جدیدی دارد و آن

دولت اسلامی است که توسط شورای کارگری اداره می شود. دوپانت می تواند 40% سهامش را به طریقی با

دادن 000/100 دلار به دست بیاورد. این مبلغ به نظرم حقوق کارگرها برای کار نکردن باشد.

هدف از ارائه این اطلاعات تجاری درد دل از مشکلات ناشی از رقابت نیست، مخصوصا گروه محترم

و فعالی مانند «دوپانت»، بلکه برای تأکید بر عدم سرمایه گذاری در کشورهای در حال رشد می باشد.

در سال 1973 وقتی شایع شد که «دوپانت» می خواهد در ایران کارخانه بسازد. اما احساس کردیم که

«دوپانت» ما را عقب زده، چون آنها ارتباط محکمی با رهبران سرمایه داری دارند. استراتژی ما (اگر بتواند

یک احساس را استراتژی بنامید) کارگران با کارخانه های کوچکتر بود یعنی تجار بازار از روی شانس

خوب و نه مدیریت خوب، ما در این برخورد موفق بودیم.