«عرفات»، نام منطقه وسیعی در حدود 22 کیلومتری جنوب شرقی مکه (در میان راه مکه و طائف) واقع است. این بیابان مسطح حدود 18 کیلومتر مربع وسعت دارد و به وسیله کوه‌هایی که به شکل نیم دایره در اطرافش قراردارد، مشخص شده است.[1]
حاجیان در روز عرفه (نهم ذی‌الحجه)، از ظهر تا مغرب شرعی در این منطقه حضور می‌یابند؛ چرا که توقف در عرفات (وقوف) از ارکان حج است. البته حاجیان روز قبل از عرفه (روز هشتم ذی‌الحجه/ روز «ترویه») به طرف عرفات حرکت می‌کنند تا برای وقوف در روز عرفه آماده باشند.
واژه «عرفات» از «عرف»، به معنای ادراک چیزی با تفکر در اثر آن است (واژه «عرف» اصله من «عرفت» ای اصبت عرفه ای رائحته، او من اصبت عرفه، ای خدّه.) [2]و عرفات نام سرزمین مخصوصی در نزدیک مکه است.