صفا و مروه دو کوه کوچک در کنار مسجد الحرام است که در جنوب شرقی و شمال مسجد واقع شده و از ارتفاعات کوه ابوقُبیس به شمار میآید. فاصله این دو کوه 420 متر و ارتفاع کوه صفا پانزده متر و ارتفاع کوه مروه هشت متر است. حاجیان و عمره گزاران بعد از طواف و نماز آن، به سوی این دو کوه میآیند و هفت بار بین آن دو رفت و آمد (سعی) میکنند. واژه «صفا» در اصل به معنای چیز خالص است که کدر نباشد و به سنگ محکم نیز گفته میشود.[1] و در احادیث آمده است که نام صفا از نام «مصطفی آدم» (خالص برگزیده) گرفته شده؛ چرا که محل هبوط او بوده است.[2] واژه «مروه» در اصل به معنای سنگ سفید اس[3] و به معنای سنگ محکم و خشن نیز آمده است.[4]
[1] نک: مقاییس اللغة، مصباح اللغة، التهذیب، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 6، ص 260. [2] بحارالانوار، ج 99، ص 233. [3] نک: مصباح اللغه و لسان العرب، ماده «مرو». [4] نمونه، ج 1، ص 539.