آثار زینتی آن بعد از احرام باقی میماند. امام صادق (ع) میفرماید: «لا بأس بأن یدخل المحرم الحمام ولکن لا یتد لک».[1]
چهار. رعایت ادب حضور
انسان هر چند همیشه در محضر خداوند است، اما آنگاه که ذکر «لبیک» را بر زبان جاری کرد. وارد حرم امن الهی میشود و از حضور ویژه در پیشگاه ربوبی او برخوردار میگردد. ادب حضور میطلبد که این رمز ورود به حریم الهی و ذکر حضور را برای غیر خدا بهکار نگیرد و اگر در پاسخ به دعوت و ندای خداوند «لبیک» میگوید، در پاسخ به دیگران از این واژه بهره نگیرد و از آنچه خداوند دوست نمیدارد و انجام آن را مکروه میشمرد، دوری کند.
پنج. شریک قرار ندادن برای خدا
یکی از مکروهات احرام این است که در کسی لبیک نگوید. از آنجایی که حج، پاسخ به دعوت خداوند است و «لبیک» نیز نشانه این اجابت است، پس باید لبیک را مخصوص خداوند قرار داد و دیگری را- حتی در کلام- شریک او نساخت (ولا شریک للعبادة ربّه احداً).