بيان آيه 26- 27- 28

قرائت‌

لباس التقوى: اهل مدينه و ابن عامر و كسايى «لباس» را به نصب و ديگران برفع خوانده‌اند. ابو على گويد: نصب آن بنا بر اين است كه عطف بر «لباسا» باشد، بنا بر اين «ذلك خير» مبتدا و خبر است. رفع آن بنا بر اين است كه مبتدا باشد و «ذلك» صفت يا بدل يا عطف بيان و «خير» خبر است. يعنى لباس تقوى از لباسهاى ظاهرى كه وسيله آرايش تن هستند براى انسان بهتر است. (اين اضافه، استعارى است)

لغت‌

لباس: هر چيز پوشيدنى ريش: پر و بال مرغ. زجاج گويد: يعنى هر چه كه براى تن و معيشت انسان مفيد است، اعم از لباس و چيزهاى ديگر. ابو عبيده گويد: يعنى لباس ظاهر.

فتنه: امتحان. «قلب فاتن» يعنى دل شيفته. شاعر گويد:

يعنى دل من شيفته اوست و از ايستادن و سخن گفتن عاجز هستم.

قبيل: جماعتى كه از قبيله‌هاى مختلف باشند. اما قبيله جماعتى است كه نسب آنها بيك پدر و مادر منتهى شود.

مقصود

قبلا به اين نكته اشاره كرد كه كره زمين محل زندگى آدميان است. در اين آيات در باره نعمتهايى كه در روى زمين در دسترس آنها قرار داده است، مى‌فرمايد:

(يا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ‌): اين آيه خطاب بهمه‌