[سوره الأعراف (7): آيات 22 تا 25]

(فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أَ لَمْ أَنْهَكُما عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَكُما إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبِينٌ (22) قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ (23) قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‌ حِينٍ (24) قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ (25))

[1]

ترجمه‌

و بفريبى سقوطشان داد. همين كه از آن درخت خوردند. عورتشان بر ايشان ظاهر شد و شروع كردند به چسبانيدن برگهاى بهشت بخودشان. پروردگارشان آنها را ندا كرد كه مگر شما را از اين درخت نهى نكرده و نگفته بودم كه شيطان براى شما دشمنى آشكار است. گفتند: پروردگارا، بخود ستم كرديم. اگر ما را نيامرزى و بما رحم نكنى، از زيانكاران خواهيم بود.

خداوند فرمود: در حالى كه دشمن يكديگريد، بپايين رويد. در روى زمين تا مدتى براى شما استقرار و بهره بردارى است. فرمود: در زمين زندگى مى‌كنيد و در آن ميميريد و از آن خارج مى‌شويد.

[1]- آيه 22 تا 25 سوره انعام جزء 8 سوره 6