(فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌): اينكه در اينجا موازين كه جمع ميزان است بكار مى‌برد، ممكن است بدينجهت باشد كه در روز قيامت، بعيد نيست كه براى هر نوعى از كارها ميزانى نصب شود. ممكن است هر ميزانى صنفى از اعمال باشد چنان كه در خبر است: نماز ميزان است. هر كه بنماز وفا كند، حقش بتمامى داده مى‌شود. بهر صورت، مى‌فرمايد: كسانى كه ميزانهايشان سنگين است، رستگارند( وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِما كانُوا بِآياتِنا يَظْلِمُونَ‌):

و آنان كه ميزانهايشان سبك است، دچار عذاب ابد مى‌شوند، زيرا آيات، حجج ما را منكر شده‌اند. خسران از دست دادن سرمايه است و بزرگترين سرمايه انسان نفس اوست كه هر گاه بر اثر كردار زشت، به هلاكت افتد. زيان ديده است.