خدا را سپاسگزارى نميكردند.

(وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسى‌ وَ مَنْ مَعَهُ‌): و اگر دچار گرسنگى و قحطى مى‌شدند، موسى و همراهانش را بفال بد مى‌گرفتند و مى‌گفتند: بخاطر آنهاست و اين معنى از مجاهد و حسن و ابن زيد است. مى‌گفتند: هرگز گرفتارى نديده بودم.

از روزى كه شما آمديد، گرفتار شديم.

(أَلا إِنَّما طائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ‌): بدبختى واقعى آنها كيفرى است كه در آخرت دامنگير آنها خواهد شد. نه آنچه در اين دنيا مى‌بينند. اين معنى از زجاج است.

برخى گويند: يعنى نيكى و بدى بدست خداست. اگر مى‌فهميدند خير و بركت و سلامت را از او در خواست مى‌كردند. حسن گويد: يعنى آنچه به فال بد مى‌گرفتند، محفوظ است و خداوند آنها را در روز قيامت كيفر مى‌دهد.

(وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ‌): ولى بيشتر آنها نمى‌دانند و تفكر نمى‌كنند كه بدانند.

يعنى: آنان كه خونشان به نزديكى فلج رسيد، قوم واقعى و كامل هستند

يعنى: از سختيهاى مرگ، جز كشته شدن يا فرار، راه نجاتى نيست.

در مورد خداوند نيز گفته ميشود:(تَبارَكَ اللَّهُ)( اعراف 54) يعنى آن چنان بزرگى براى او ثابت است كه وى را نه اولى است و نه آخرى.

يعنى: به آنها گفتم: بدانيد كه دو هزار مسلح زره پوشيده، بسوى شما مى‌آيند.