نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 8 صفحه : 68
بيان آيه 33- 34
قرائت
ليحزنك: نافع بضم ياء و كسر زاء و ديگران بفتح ياء و ضم زاء
خواندهاند.
لكن قرائت دوم صحيحتر است، زيرا وزن ثلاثى اين فعل در جاهاى ديگر
بطور متعدى استعمال شده است (سوره يوسف آيه 13) يكذبونك: نافع و كسايى و اعشى از
ابو بكر بضم ياء و سكون كاف خواندهاند.
قرائت على ع نيز همين است. از امام صادق ع نيز روايت شده است. ديگران
بفتح كاف و تشديد ذال خواندهاند.
قرائت دوم به اين مناسبت است كه باب تفعيل براى نسبت دادن كارى به
كسى مىآيد. مثل «زنيته» يعنى: نسبت زنا به او دادم. باب افعال هم به همين معنى
آمده است. مثل «اسقيته» يعنى: به او گفتم خدا ترا آب دهد. شاعر گويد:
و اسقيه حتى كاد مما ابثه
تكلمنى احجاره و ملاعبه
يعنى: به او گفتم خداوند آبت دهد. تا آنجا كه نزديك بود سنگهاى آن با
من سخن گويند.
بنا بر اين هر دو قرائت، داراى يك معنى هستند. مؤيد ديگر قرائت اول،
گفته كميت است:
و طائفة قد ا كفرتنى بحبكم
و طائفة قالت مسيء و مذنب
يعنى: گروهى بدوستى شما مرا كافر خواندهاند و گروهى مرا گنهكار و
بدكار، گفتهاند: عرب مىگويد: «اكذبت الرجل» يعنى نسبت دروغ به او دادم.
مقصود
هم اكنون خداوند، پيامبر خود را از ناراحتىهايى كه بر اثر تكذيب
مخالفان،
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 8 صفحه : 68