نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 8 صفحه : 63
بيان آيه 31- 32
قرائت
للدار الآخرة: ابن عامر بيك لام و جر آخرت و ديگران بدو لام و رفع
آخرت خواندهاند. طبق قرائت دوم، «الآخره» صفت «الدار» است. طبق قرائت اول صفت
«الدار» نيست بلكه مضاف اليه و صفت «الساعة» محذوف است.
تعقلون: برخى از قراء بتاء و برخى بياء خواندهاند. هر دو قرائت صحيح
است.
لغت
بغته،: وقوع امر ناگهانى حسرة: شدت پشيمانى تفريط: تقصير وزر: بار
سنگين. «يزرون» يعنى: بار سنگينى كه بدوش ميگيرند.
در باره زنانى كه جنازه كشته خود را دنبال ميكنند، در حديث است كه:
«ارجعن موزورات غير مأجورات»
يعنى: باز گرديد كه گنهكار ميشويد و اجرى نمىبريد.
عقل: خوددارى از كار زشت.
اعراب
(حَتَّى إِذا ...): اين كلمه، براى غايت و
پايان است. در اينجا اولا غايت چه معنى دارد و ثانياً عامل «حتى» چيست؟
اولا معناى غايت و پايان اين است كه: پايان تكذيب آنان حسرت روز
قيامت است و ثانياً عامل آن «كذبوا» است.
(يا حَسْرَتَنا): در اينجا «حسرتنا» منادى
است. يعنى «اى حسرت ما» اين
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 8 صفحه : 63