بيان آيه 104- 105

قرائت‌

ابن كثير و ابو عمر «دارست» و ابن عامر و يعقوب و سهل «درست» بفتح سين و سكون تاء و ديگران بسكون سين و فتح تاء قرائت اول، يعنى تو با اهل كتاب مذاكره و گفتگو كرده و از آنها چيزهايى آموخته‌اى. مؤيد اين قرائت، اين آيه است:

(وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ) (فرقان 4: قوم ديگرى وى را بر قرآن يارى كرده‌اند) قرائت دوم، يعنى: براى اينكه نگويند اين مطالب، اخبار گذشتگان است و كهنه شده و كسى نيست كه آنها را بداند و تكذيب يا تصديق كند. قرائت سوم، خطاب به پيامبر اسلام است. يعنى: از يهود فرا گرفته‌اى. لام بنا بر قرائت اول و سوم لام عاقبت است يعنى ما آيات را براى تو بصورت‌هاى گوناگون بيان مى‌كنيم و سرانجام آنها خواهند گفت كه با اهل كتاب مذاكره كرده‌اى يا از آنها آموخته‌اى. اما بنا بر قرائت دوم، لام بمعناى كراهيت است. يعنى براى اينكه نگويند: اخبار آن كهنه شده است.

لغت‌

بصائر: اين كلمه جمع بصيرت است. يعنى دلالتها و راهنمايى را كه بوسيله آنها اشيا بخوبى ديده شوند. ازهرى گويد: بصيرت، اعتقادى است كه از راه تحقيق در قلب انسان پيدا ميشود.[1] درس: اصل اين كلمه به معناى ادامه خواندن است. دروس يعنى محو شدن اثر.

[1]- بصيرت بمعناى خونى كه به اندازه يك درهم باشد و بمعناى پسر و بمعناى خونبها هم آمده.

شاعر گويد: