بيان آيه 80- 81

قرائت‌

ا تحاجونى: اهل مدينه و ابن عامر بدون تشديد نون و ديگران با تشديد نون قرائت كرده‌اند. وجه قرائت اول حذف نون دوم و بقاى نون اول و وجه قرائت دوم ادغام نون‌هاست.

اعراب‌

(أَنْ يَشاءَ): در محل نصب و استثناء منقطع است. يعنى «لا اخاف الا مشيئة اللَّه» علما: تميز

مقصود

باز هم درباره گفتگوهاى ابراهيم و قومش مى‌فرمايد:

(وَ حاجَّهُ قَوْمُهُ‌): قوم، درباره دين و بتها با ابراهيم بجدال پرداختند و او را از ترك پرستش بتها بر حذر داشتند.

(قالَ أَ تُحاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَ قَدْ هَدانِ‌): ابراهيم در پاسخ آنها گفت: آيا در باره خدا با من مجادله مى‌كنيد؟ او مرا براى معرفت خود توفيق بخشيده و لطف خود را شامل حالم كرده تا بتوحيد عالم شوم و شرك را ترك كنم و عبادت خود را براى او خالص گردانم.

(وَ لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ بِهِ‌): من از بتهاى شما ترسى ندارم كه بمن آسيبى برسانند و به آنها اميدى ندارم كه بمن خيرى برسانند. بنا بر اين انكار آنها براى من خطرى ندارد هم چنان كه پرستش آنها براى من نفعى ندارد. زيرا برخى از خدايان شما بتهايى هستند كه شكسته ميشوند و نميتوانند از خود دفاع كنند و برخى از آنها ستارگان هستند كه غروب مى‌كنند و خود شاهد مخلوق بودن خود هستند. چگونه‌