بيان آيه 31

لغت‌

بحث: جستجوى چيزى در خاك. اين كلمه بعدا بمعناى مطلق جستجو بكار رفته است.

سوئة: ناپسندى گفته ميشود: «ساءه يسوئه سوءاً» ويل. سيبويه گويد اين كلمه در موقع هلاكت، گفته ميشود، واى عجز، ناتوانى‌

اعراب‌

(يا وَيْلَتى‌). زجاج گويد در غير از قرآن بر اين كلمه وقف كنيم و گوئيم. «يا ويلتاه» «ياء» از حروف نداست، لكن منادى در اينجا از افراد انسان نيست مثل «يا حسرتاه» در حقيقت معناى اينگونه كلمات اين است كه گوينده ميخواهد حاضران را تنبيه سازد و بگويد كه وقت «واى» در(يا وَيْلَتى‌) و وقت حسرت در «يا حسرتا» و وقت تعجب، در «يا عجبا» فرا رسيده است.

حسن قرائت كرده است. «يا ويلتى» به اضافه بياء متكلم. از هرى گويد معنى يكى است.

مقصود

(فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً يَبْحَثُ فِي الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ‌)، گويند.

- هابيل اولين مرده انسان بود، قابيل نمى‌دانست چگونه او را پنهان و دفن كند. تا اينكه خداوند دو كلاغ، كه يكى مرده و ديگرى زنده بود برانگيخت و بقولى هر دو زنده بودند و يكى ديگرى را كشت، آن گاه زمين را گود كرد و بخاكش سپرد. قابيل نيز اين درس را از كلاغ بياموخت اين مطلب از ابن عباس و ابن مسعود و