ياد داده بودند كه اگر محمد ص درباره زناى محصنه حكم به تازيانه كرد، قبول كنند و اگر حكم به سنگسار كرد، نپذيرند، زيرا حكم سنگسار را كه در تورات آمده بود، تحريف كرده بودند. اين قول از ابن عباس و جابر و سعيد بن مسيب و سدى است.

قتاده گويد: آمدند تا درباره قتلى كه اتفاق افتاده بود، سؤال كنند. بآنها گفته بودند كه اگر محمد بخونبها حكم كرد قبول كنيد و اگر بقصاص حكم كرد قبول نكنيد.

ابو جعفر گويد: اين قضيه در باره يهوديان بنى النضير و يهوديان بنى قريظه بود.

(يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَواضِعِهِ‌): آنان سخن خدا را بعد از آنى كه خداوند آنها را در محل خود قرار داده، حلال و حرام خود را ذكر كرده بود، تغيير دادند. جماعتى از مفسران گويند: مقصود تغيير حكم سنگسار كردن در مورد زناى محصنه است به شلاق زدن. قتاده گويد: مقصود، تغيير حكم قصاص قتل به خونبهاست كه در نتيجه، آدمكشى بالا گرفت. برخى گويند: منظور اين است كه تورات را تحريف، حلال را حرام و حرام را حلال كردند. حسن و ابو على جبايى گويند: منظور اين است كه سخن پيامبر را بعد از شنيدن، تحريف مى‌كردند و از زبان او دروغهايى مى‌پرداختند و براى يهوديان خيبر مى‌نوشتند. خيبريان با پيشواى بزرگ اسلام، سر جنگ داشتند. بدين ترتيب خداوند پيامبرش را تسليت داده، مى‌فرمايد:

- آنها چگونه بتو ايمان مى‌آورند، حال آنكه تورات كه كلام خداست و گفتار ترا تحريف مى‌كنند؟

(يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هذا فَخُذُوهُ وَ إِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا): يهوديان خيبر به يهوديان مدينه گويند: اگر در مورد زنانى محصنه شما را به تازيانه امر كرد، قبول كنيد و اگر شما را به سنگسار كردن امر كرد، قبول نكنيد. اين معنى از حسن است.

و بقولى: يعنى اگر در مورد قتل شما را بخونبها امر كرد، قبول كنيد و اگر شما را به قصاص امر كرد، قبول نكنيد.

(وَ مَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ‌): در اين باره اقوالى است:

1- يعنى هر كس كه خداوند اراده عذابش كند. نظير(عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ)