آنها شخصى را فرستادند و ابن صوريا را بياورد.

پيامبر گرامى به او فرمود:

ترا سوگند مى‌دهم به خداى يكتايى كه تورات را بر موسى نازل كرد و دريا را براى شما شكافت و شما را نجات بخشيد و آل فرعون را غرق كرد و سايه ابر را بر شما گسترد و ترنجبين و بلدرچين براى شما فرستاد آيا در كتاب شما حكم سنگسار كردن در مورد زناى محصنه، وجود دارد، گفت:

- آرى. به خدايى كه مرا بياد او افكندى، اگر نمى‌ترسيدم كه خداى تورات مرا بسوزاند، دروغ ميگفتم يا مطلب را تغيير مى‌دادم، ولى بگو كه اين مطلب، در كتاب تو چگونه آمده است؟

فرمود:

هنگامى كه چهار شاهد عادل، بر اين عمل زشت، گواهى دهند و بگويند كه آلت تناسلى مرد را- همچون ميل در سرمه دان- ديده‌اند، سنگسار كردن واجب ميشود.

ابن صوريا گفت:

- در تورات نيز خداوند همين طور دستور داده است.

پيامبر به او فرمود:

- براى اولين بار چگونه حكم خدا را زير پا گذاشتيد؟

پاسخ داد:

- هر گاه بزرگى زنا مى‌كرد، او را واميگذارديم و هر گاه بيچاره‌اى زنا مى‌كرد، حدّ را بر او جارى مى‌كرديم، سرانجام زنا در ميان اشراف شايع شد، تا اينكه پسر عموى پادشاه ما نيز زنا كرد. ما او را سنگسار نكرديم. ديگرى زنا كرد. شاه ميخواست او را سنگسار كند، قبيله او گفتند:

- نبايد اين مرد را سنگسار كنى، جز اينكه نخست پسر عمويت را سنگسار كنى.