نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 7 صفحه : 236
بيان آيه 114- 115
قرائت
اهل مدينه و شام و عاصم «منزّلها» به تشديد و ديگران بدون تشديد
خواندهاند.
مؤيد قرائت بدون تشديد، فعل «انزل علينا مائدة» مىباشد و بهتر است
كه جواب بر طبق سؤال باشد. وجه تشديد اين است كه «نزّل و انزل» بيك معنى هستند.
لغت
عيد: اسم چيزى است كه در وقت معين، باز مىگردد. حتى به خيال و غم هم
«عيد» گفتهاند. اعشى گويد:
فوا كبدى من لاعج الهمّ و الهوى
اذا اعتاد قلبى من اميمة عيدها
يعنى: واى بر حال من، كه جگرم از عشق سوزان او آتش گرفت و دلم به غم هجران
او عادت كرد! و ديگرى گويد:
«يا
عيد مالك من شوق و ابراق»
يعنى: اى خيال، ترا چقدر شوق و درخشندگى است؟!
اعراب
(تَكُونُ لَنا): در محل نصب، صفت براى
«مائدة» لنا: حال. يعنى «تكون عيدا لنا»( لِأَوَّلِنا وَ
آخِرِنا): بدل از «لنا»
مقصود
اكنون خداوند متعال، درباره دعاى حضرت عيسى مىفرمايد:
(- قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ).
هنگامى كه قوم از او خواهش كردند، وى بدرگاه خدا دعا كرد. برخى گفتهاند: او
هنگامى دعا كرد كه خداوند به او اذن داده بود.
(اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً): خدايا اى پروردگار ما خوانى از آسمان بر ما نازل گردان.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 7 صفحه : 236