هنگامى كه خداوند بگويد: اى عيسى بن مريم، ياد كن نعمتهاى مرا بر
خودت و مادرت، آن گاه كه ترا به جبرئيل تاييد كردم كه در گهواره و در بزرگى با
مردم سخن ميگفتى و آن گاه كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل به تو آموختم و آن گاه كه
از خاك، كالبدى بشكل مرغ به اذن من خلق مىكردى و در آن مىدميدى و به اذن من مرغى
مىشد و كور مادر زاد و پيس را باذن من شفا مىبخشيدى و مردگان را زنده مىكردى و
به اذن من از قبر بيرون مىآوردى و آن گاه كه با بيّنات و دلائل واضح، بسوى بنى
اسرائيل آمدى و من شر آنها را از تو كوتاه كردم و مردم كافر گفتند: نيست اين، بجز
سحرى آشكار.