بيان آيه 35

لغت‌

اتقوا: فعل امر از باب افتعال. مصدر آن اتقاء و در اصل به معناى ايجاد مانع ميان دو چيز است. گويند: «اتقى السيف بالترس» يعنى بوسيله سپر جلو شمشير را گرفت. يا اينكه «اتقوا الغريم بحقه» يعنى طلبكار از حقش مانع شدند. بنا بر اين «اتقوا اللَّه» يعنى ميان خود و كيفر خداوند مانع ايجاد كنيد.

وسيله: واسطه نزديك شدن. شاعر عرب گويد:

يعنى: مردان را بسوى تو وسيله‌اى است. اگر ترا بگيرند لجاجت كن و خود را نگهدار.

«وسل اليه» يعنى به او تقرب يافت. لبيد گويد:

يعنى آرى هر صاحب رايى به خدا نزديك است.

مقصود

از آنجا كه در آيات پيش حكم آدمكشى و فساد و ستيزه‌جويى را بيان كرده بود، در اين آيه به موعظه و امر به تقوى پرداخته، فرمود:

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ‌): اى مؤمنان از معصيت خدا اجتناب كنيد.

(وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ): حسن و مجاهد و عطا و سدى و ... گويند: يعنى بوسيله طاعات، طلب قرب به خدا كنيد. گويى مى‌فرمايد كارى كنيد كه سبب خشنودى خدا باشد و شما را بحضرتش نزديك سازد. عطا نيز گويد: «وسيله» عاليترين درجات بهشت است. از پيامبر گرامى است كه: «براى من از خداوند «وسيله» را مسألت كنيد كه درجه‌اى است در بهشت كه تنها يكى از بندگان خدا به آنجا مى‌رسد و من اميدوارم كه‌