بيان آيه 94- 95

قرائت‌

فجزاء: كوفيان و يعقوب، اين كلمه را به تنوين و ديگران بدون تنوين و مضاف به «مثل» خوانده‌اند.

قرائت اول بنا بر اين است كه «مثل» صفت براى «جزاء» باشد. يعنى:

«فالواجب عليه جزاء من النعم مماثل ما قتل من الصيد» در قرائت دوم، اگر چه بر شخص محرم، جزاى خود شكار واجب است نه جزاى مثل آن. لكن در ادبيات عرب، چنين تعبيرى معمول است. مثل «انا اكرم مثلك» يعنى «انا اكرمك» كفارة طعام مساكين: اهل مدينه و ابن عامر، «كفاره» را اضافه كرده‌اند به «طعام» ديگران «كفارة» را به تنوين خوانده‌اند.

وجه قرائت دوم اين است كه: «طعام» عطف بيان است براى «كفاره» و وجه قرائت اول اين است كه چون كفاره دهنده را ميان سه چيز: قربانى، اطعام و روزه مخير كرده‌اند، از اين جهت، كفاره را به طعام اضافه كرده و گويى مقصود اين است:

كفاره طعام، نه كفاره قربانى و نه كفاره روزه.[1]

لغت‌

بلاء: آزمايش كه به منظور آشكار شدن باطن شخص صورت مى‌گيرد.

غيب: آنچه از حواس آدمى پنهان است. از همين كلمه است «غيبت» كه بدگويى از كسى در غياب اوست.

حرم، جمع حرام. حرام و محرم داراى يك معنى هستند، مثل «حلال و محل»

[1]- قرائتهاى ديگرى از غير قراء هفتگانه، نقل شده است كه ما از نقل آن خوددارى كرديم