بنا بر اين خداوند متعال يهوديان را خوار و پريشان كرد.

قتاده گويد: مقصود اين است كه خداوند آنها را چنان خوار كرد كه هرگز سر بلند نشوند.

خداوند آتش جنگ آنان را بلطف خود خاموش كرد و پيامبر را از اسرار آنها مطلع ساخت و او را يارى كرد.

(وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً): يهوديان مردمى هستند كه از راه معصيت خداوند و تكذيب پيامبران و مخالفت دستورهاى دينى و كوشش در راه محو كردن نام پيامبر، از كتابهايشان، در روى زمين فساد مى‌كنند.

(وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ‌): خداوند مردمى را كه در روى زمين فساد و معصيت مى‌كنند، دوست نمى‌دارد.