اتصال دانسته است. از ابن عباس روايت است كه ميان عيسى و پيامبر گرامى اسلام، چهار پيامبر بوده است.

در باره طول دوران فترت، اختلاف است. حسن و قتاده گويند: 600 سال. بنا بروايت ديگر از قتاده 560 سال ضحاك گويد: چهار صد شصت و چند سال. ابن عباس گويد:

پانصد و چند سال. كلبى گويد: بين ميلاد عيسى و محمد 569 سال طول كشيد و بعد از عيسى چهار پيمبر آمده است و اين مفاد آيه شريفه قرآن است:(إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ) (يس 14: دو پيامبر بسوى آنان فرستاديم پس آنها را تكذيب كردند و ما آنها را به پيامبر سوم عزت بخشيديم) در اين آيه به ماموريت سه پيامبر، بعد از عيسى تصريح شده، اما چهارمى را نمى‌شناسيم. دوران اين چهار پيامبر پس از عيسى 134 سال طول كشيده است. از آن پس دوران فترت آغاز گرديد.

(أَنْ تَقُولُوا ما جاءَنا مِنْ بَشِيرٍ وَ لا نَذِيرٍ): پيامبر ما در دوران فترت، بسوى شما آمد تا بر شما اتمام حجت شود و در روز قيامت نگوييد: كسى نيامد كه ما را بكار نيكو بشارت ثواب و بكار زشت، بيم كيفر دهد.

سپس اين مطلب را بيان مى‌كند كه خداوند از ايشان قطع عذر كرده و بوسيله فرستادن پيامبر گرامى اسلام، راه بهانه جويى را بر ايشان بسته است، از اينرو مى‌فرمايد:

(فَقَدْ جاءَكُمْ بَشِيرٌ وَ نَذِيرٌ): حضرت محمد ص، پيامبرى است كه مردم مطيع را به ثواب، نويد مى‌دهد و عاصيان را به عقاب، مى‌ترساند.

(وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ): خداوند بر هر چيزى قادر است.

دلالت آيه‌

اين آيه، دلالت دارد بر اينكه مسلك جبريان باطل است، زيرا اگر مردم نسبت بكارهاى خوب و بد قدرتى نداشتند، در روز قيامت، استدلال مى‌كردند كه ما قدرتى نداشتيم، نه اينكه بشارت دهنده و برساننده‌اى نداشتيم تا ما را بپاداش، بشارت و از عذاب بيم دهد.