بيان آيه 12

لغت‌

ميثاق: پيمان مؤكدى كه مورد وثوق و اطمينان باشد.

نقيب، اين كلمه از «نقب» بمعناى سوراخ است. نقيب قوم، يعنى ضامن و كفيل قوم، بطورى كه گويى بر اسرار آنها نقب زده، بدانها احاطه دارد. كلمه «نقاب» هم از همين جاست، زيرا آن كس كه نقاب بر چهره دارد همچون نقب زنى است كه ديگران از تردستى او بى‌خبرند و او به اسرار ديگران واقف است. كلمه «مناقب» نيز جمع منقبت و از همين ماخذ است، چه مناقب به معناى فضائل است و كسى را فضائل است كه بدانها راه دارد.

تعزير، توقير و تعظيم. شاعر گويد،

يعنى، آنها داراى اشخاص كريم و بزرگوار و شيران دلاورى هستند كه در مجلس مورد احترام واقع مى‌شوند.

بايد دانست كه «تعزير» به معناى يارى كردن نيز بكار مى‌رود، زيرا نتيجه آن منع دشمن از مزاحمت است ضلال، گمراهى.

سواء. ميان و وسط.

اعراب‌

(قَرْضاً حَسَناً). در اينجا نه فرمود. «اقرضاً حسناً»، زيرا در «اقرضتم» نيز معناى قرض است. نظير(وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً) (نوح 17.

خداوند رويانيد شما را از زمين روييدنى) در اينجا «انباتاً» نگفته است.