را به چيزى بكشى مثل اينكه بوسيله دست عرق پيشانى را پاك كنى. ظاهر اين است كه مسح تمام سر واجب نيست، زيرا آن كس كه قسمتى از سر را مسح كند، او را مسح كننده سر گويند. اصحاب ما نيز چنين گويند. عقيده آنان، اين است كه: بايد اندازه‌اى از سر را- كه بنظر عرف، مسح بر آن صدق كند- مسح كرد ابن عمر، ابراهيم، و شعبى نيز چنين گويند. مذهب شافعى نيز همين است مالك گويد.

- همه سر را بايد مسح كرد.

ابو حنيفه گويد:

1- بايد يك چهارم سر را مسح كرد، زيرا پيامبر گرامى «ناصيه» را كه قريب يك چهارم سر است، مسح مى‌كرد. در اينباره رواياتى هم نقل شده است كه با آوردن آنها سخن را طولانى نمى‌كنيم.

(وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ‌): در باره اين جمله، اختلاف است: جمهور فقها گويند:

- شستن پاها در موقع وضو واجب است.

اماميه گويند:

- تنها مسح پاها واجب است.

عكرمه نيز بر عقيده اماميه است. از جماعتى از صحابه و تابعان- همچون ابن عباس، انس، ابو العاليه و شعبى- نيز نقل شده است كه فقط مسح پاها واجب است.

حسن بصرى گويد:

- شخص مخير است ميان شستن و مسح پاها.

طبرى و جبايى نيز چنين گفته‌اند، جز اينكه آنها مسح همه پاها را- اعم از پشت پا و كف پا- واجب دانسته و تنها مسح پشت پاها را كافى نمى‌دانند.

ناصر الحق كه يكى از پيشوايان شيعه زيديه است گويد:

- هم شستن پاها و هم مسح آنها واجب است.

ابن عباس وضوى پيامبر را اينطور توصيف مى‌كند كه او روى پاها را مسح كرد.

نيز از پيامبر روايت شده است كه: