نمى‌دانند، بلكه ترا اغفال كرده، بتو دروغ مى‌گويند. از اينرو خداوند متعال فرمود:

لكن آن عده از دانشمندان يهود كه در دانش، مايه‌اى دارند و تورات را بطور كامل بررسى كرده و بر مطالب آن احاطه دارند و همچنين مردم با ايمان مسلمان، به قرآن و شريعت‌هاى آسمانى و كتب انبياء و رسل پيشين، ايمان دارند.

(وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ‌): قتاده و برخى از مفسران گويند: خداوند متعال، اين گروه از يهوديان پاك دل را توصيف مى‌كند كه از هدايت الهى بر خوردار و براى رشد و تكامل آماده هستند و بدين وسيله آنها را از يهوديان معاندى كه از آيه‌(يَسْئَلُكَ أَهْلُ الْكِتابِ) (آيه 153) تا اينجا، به مذمت و توصيف آنها پرداخته است، جدا مى‌كند و مى‌فرمايد: اينها درخواست‌هاى جاهلانه ديگران از تو نمى‌كنند و نمى‌خواهند كه بر ايشان كتابى آسمانى نازل كنى، زيرا مصداق سخن ترا در كتب پيامبران پيشين مطالعه كرده و بلزوم اطاعت تو پى برده‌اند، از اينرو ديگر احتياجى ندارند كه از تو معجزه‌اى ديگر در خواست كنند و يا دليل بالاتر از دانش خود بجويند.

(وَ الْمُقِيمِينَ الصَّلاةَ): هر گاه در اينجا فعلى در تقدير باشد، جمله‌اى خواهد بود كه عطف است بر ابتداى آيه. يعنى همانطورى كه دانشمندان يهود و اهل ايمان بتو ايمان دارند كسانى كه نماز را با شرائط آن بجاى مى‌آورند، بتو ايمان دارند و اينان همان كسانى هستند كه زكات مال خود را مى‌دهند و به خدا و روز قيامت، اعتقاد دارند.

و اگر عطف بر(بِما أُنْزِلَ ...) باشد. برخى گفته‌اند: يعنى: دانشمندان يهود و اهل ايمان، به قرآن و كتب آسمانى ديگر و پيامبران كه بر پاى دارنده نماز بوده‌اند ايمان دارند و همچنين كسانى كه زكات مى‌دهند و به خدا و روز قيامت ايمان دارند ...

لكن طبرى به پيروى برخى از مفسران گويد: منظور از نمازگزاران فرشتگان هستند و قرائت و مصحف ابى نيز همين طور بوده است.

برخى نيز گفته‌اند: منظور از اين نماز گزاران، امامان پاك و معصوم هستند.

(وَ الْمُؤْتُونَ الزَّكاةَ): آنان كه زكات مى‌دهند.

(وَ الْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ): آنان كه به يكتايى خدا و زنده شدن مردگان در