هر كه مرا و مادرم را دشنام گويد، لعنت كن. خداوند دعاى عيسى را مستجاب كرد و آنها را بشكل خوك در آورد!( وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ‌): ديگر اينكه ادعا مى‌كردند:

عيسى بن مريم را آنان كشته‌اند. كلمه‌(رَسُولَ اللَّهِ) نه از گفتار ايشان است، زيرا اگر برسالت اقرار مى‌كردند، او را نمى‌كشتند. اگر هم از گفتار ايشان است، يعنى:

«عيسى بن مريم كه به گمان خود رسول خدا بود».

(وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ‌): در حالى كه آنان عيسى را نكشته و بدار نياويخته بودند، بلكه بر آنها مشتبه شده بود.

چگونه عيسى بر آنها مشتبه شد؟

ابن عباس روايت كند كه: چون خداوند كسانى را- كه بعيسى و مادرش دشنام داده بودند- مسخ كرد، يهودا كه رئيس يهوديان بود مطلع شد و ترسيد كه عيسى در باره خودش نيز دعا كند، از اينرو يهوديان را گرد آورد و آنها را بر قتل عيسى هماهنگ ساخت. خداوند، جبرئيل را به يارى وى فرستاد. چنان كه قرآن مجيد مى‌فرمايد:

(وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ) (سوره بقره 87 يعنى ما عيسى را به روح القدس تاييد كرديم) يهوديان اطراف عيسى را محاصره و آغاز پرسش كردند. عيسى فرمود: خداوند شما يهوديان را دشمن مى‌دارد. در اين وقت بعزم كشتن، به او حمله‌ور شدند، لكن جبرئيل او را وارد پناهگاهى كرد كه در سقف آن روزنه‌اى بود و از آنجا او را به آسمان برد.

يهودا يكى از همدستان خود- طيطانوس- را مأمور كرد كه داخل پناهگاه گردد و عيسى را خارج گرداند، لكن عيسى را در آنجا نيافت و مدتى متحير بماند. آنها گمان مى‌كردند كه وى در آنجا مشغول جنگ با حضرت عيسى است. خداوند او را به شباهت عيسى در آورد و چون خارج شد او را بجاى عيسى بدار آويختند و بكشتند.

برخى گفته‌اند: او از لحاظ صورت، شبيه عيسى شده بود، لكن از لحاظ بدنى به او شباهت نداشت، برخى گفتند: صورت، همان صورت عيسى و جسد، جسد طيطانوس است. برخى گفتند: اگر اين طيطانوس است، عيسى كجاست و اگر عيسى است طيطانوس‌