بيان آيه 15 و 16

قرائت‌

ابن كثير و اللذان به تشديد نون خوانده است و ديگران به تخفيف نون خوانده‌اند. اين اختلاف در مورد كلمات ديگر قرآنى نظير فذانك، هذان و هاتين نيز وجود دارد فقط ابو عمرو تنها كلمه فذانك را به تشديد نون و بقيه را به تخفيف نون خوانده است.

ابو على مى‌گويد. وجه تشديد نون اين است كه عوض از حذفى است كه بكلمه ملحق شده است. چه از «ذا» الف و از «الذى» ياء حذف شده است. دو كلمه.

«اللذان و هذان» در تعويض تشديد از حذف متفقند، چنان كه در تصغير نيز در فتح حرف اول متفقند اگر چه قاعده اين است كه در تصغير اول كلمه ضمه داشته باشد مثل.

«اللذيا و اللتيا و ذيا و تيا»

لغت‌

اللاتى. جمع التي، زنانى كه ... شاعر گويد.

يعنى: از آن زنانى و آن زن و آن زنانى كه گمان كردند همزادان من بزرگ شده‌اند.

گاهى حرف تاء از «اللاتى» حذف مى‌شود مثل:

يعنى: از زنانى كه براى خدا و پاداش او حج نكردند، بلكه براى كشتن آن بى‌گناه بى‌خبر، حج كردند.