بيان آيه 56 و 57

لغت‌

نصليهم نارا: ايشان را در آتش مى‌افكنيم. اصلاء: در آتش افكندن: صلاء:

بريان كردن، مصلى: بريان.

بدلنا: تغيير مى‌دهيم. تبديل: تغيير خواه به اين كيفيت كه هيئت و شكل چيزى تغيير داده شود يا اينكه چيزى بجاى آن گذارده شود مثل:(يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ) (سوره ابراهيم 48 يعنى روزى كه بجاى اين زمين، زمينى ديگر قرار داده شود) و مثل: «بدلت جبتى قميصاً» يعنى جبه‌ام را بصورت پيراهن درآوردم.

ظل: اصل اين كلمه بمعنى ستر و پوشش است و علت اينكه بمعنى سايه بكار مى‌رود اين است كه سايه انسان را از اشعه خورشيد، مى‌پوشاند رؤبه گويد: ظل و فى‌ء جايى است كه در آنجا خورشيد مى‌تابيده و اكنون نمى‌تابد. اما آن جايى كه هيچوقت خورشيد نمى‌تابد، آنجا «ظل» است نه «فى‌ء». ظل بمعناى شب نيز هست زيرا شب از خورشيد پوشيده است. ظله: سرسايه و چيزى كه به آن سايه كنند.

ظليل: سايه‌اى كه ثابت و پايدار است.

مقصود

قبلا در باره مؤمن و كافر، سخن گفته شد، اكنون بذكر وعد و وعيد در برابر كفر و ايمان مى‌پردازد و مى‌گويد:

(إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِنا): آنان كه منكر دلايل ما مى‌شوند و پيامبران ما را تكذيب مى‌كنند و آياتى كه بر يكتايى ما و صدق پيامبر ما دلالت دارند، زير پا مى‌گذارند.

(سَوْفَ نُصْلِيهِمْ ناراً): آنها را گرفتار آتش مى‌كنيم و مى‌سوزانيم و عذاب مى‌كنيم.

كلمه «سوف» براى دلالت بر اين است كه اين عذاب، مربوط به آينده ايشان است.