بيان آيه 56 تا 58

قرائت:

«فيوفيهم» را با ياء خوانده و ديگران با نون «فنوفيهم»

حجت:

اگر به نون بخوانيم مثل فاعذبهم خواهد بود (يعنى من ترا خواهم ميرانيد) و اين قول از جهت تناسب با «نتلوه» در آيه بعد نيكو است و اگر «يوفيهم» بخوانيم يا از اين جهت است كه «ذكر اللَّه» در آيه قبل گذشته بود در اينجا بطور صيغه غيبت باو نسبت داده شده و يا از جهت برگشت از خطاب بغيبت است.

اعراب:

جمله «نتلوه» در موضع رفع خبر «ذلك» و يا صله ذلك بمعنى الذى خواهد بود و تقدير چنين است «الذى نتلوه» و من الآيات در موضع خبر ذلك مثل قول شاعر:

- هذا يعنى الذى- كسى كه ...

تفسير:

(فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ): (و اما كسانى كه كافر شدند پس آنها را عذابى شديد خواهم كرد در دنيا و آخرت) عذاب دنيا ذليل نمودن آنها است با كشته شدن و اسير گشتن و جزيه دادن و آنچه از اهانت و استخفاف كه بايشان متوجه شود و عذاب آخرت آتش دوزخ است.

(وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ‌): (و براى ايشان كمكى نخواهد بود) يعنى اعوانى كه عذاب خدا را از آنها گرداند نخواهند داشت.

(وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ‌): (و اما مؤمنان كه عمل صالح كنند پس بطور كامل پاداش آنها داده خواهد شد) يعنى جزاى اعمالشان.