بيان آيه 186

شأن نزول:

آيه درباره كعب بن الاشرف آمده كه پيغمبر 6 و مؤمنان را هجو ميكرد و مشركين را بر ضد ايشان تحريك مينمود و اشعارى در معاشقه و تشبيب زنان مسلمين ميسرود.

پيغمبر 6 فرمود: كيست شر كعب را از ما بگرداند؟ محمد بن مسلم گفت:

من يا رسول اللَّه و با ابو نائله و عده‌اى رفتند و كعب را بكشتند و سرش را براى پيغمبر 6 آوردند در موقعى كه حضرت بنماز شب ايستاده بود (از زهرى).

گفته‌اند درباره فنحاص يهودى رئيس بنى قينقاع است كه پيغمبر اكرم ابو بكر را با نامه‌اى براى كمك خواستن بسوى او فرستاد. وى پس از خواندن نامه پيغمبر اكرم گفت خداى شما محتاج كمك ما شده. ابو بكر خواست او را بزند كه سخن پيغمبر يادش آمد كه (بى مشورت من كارى مكنيد) پس خود دارى نمود- (عكرمه و مقاتل).

تفسير:

و اينك خداوند بيان مى‌دارد كه دنيا سراى رنج و ابتلاء و آزمايش است و از مؤمنان روگردان ميشود تا شكيبايى كنند و پاداش نيكو گيرند.

(لَتُبْلَوُنَ‌): يعنى رنجها و سختيها بشما روى آرد.

(فِي أَمْوالِكُمْ‌): در خواسته‌هاى شما بانفصال و نابود شدن.

(وَ أَنْفُسِكُمْ‌)- و در جانهاى شما با قتل و مصيبت مثل آنچه در احد بشما رسيد و گفته‌اند با واجب شدن جهاد بر شما.

و گفته‌اند اين مطالب بطور مجاز امتحان و ابتلاء خوانده شده زيرا امتحان حقيقى درباره خدا جايز نيست زيرا او عالم بهمه امور گذشته و آينده است و بى امتحان‌