ابو سفيان نشست.

ابو سفيان بمكه باز گشت و بنام لشكر سويق مشهور شد زيرا مردم به آنها ميگفتند شما براى خاييدن سويق بيرون شديد و خلاصه پيغمبر 6 و يارانش با هيچ مشرك در بدر برخورد نكردند ولى در بازار بنى كنانه خريد و فروشى كردند و منافعى بردند بطورى كه سرمايه‌هاى مسلمين دو برابر شد و سالم و سودمند بمدينه بازگشتند.

اين مطلب را ابو الجارود از حضرت باقر نقل كرده.

تفسير:

(الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ‌): يعنى كسانى كه اوامر خداوند را اطاعت كنند.

(مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ‌): پس از آنكه در احد جراحت يافتند.

(لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ‌): بكسانى كه نيكى نمودند با اطاعت پيغمبر خدا و اجابت او براى رفتن بجنگ.

(وَ اتَّقَوْا): از معاصى خدا پرهيز كردند.

(أَجْرٌ عَظِيمٌ‌): يعنى ثوابى بزرگ است.

(الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ‌): در مراد از اين ناس سه قول است:

1- سوارانى كه ابى سفيان پس از باز گشت از احد بطرف مسلمين فرستاد كه ايشان را از تعقيب مشركين منصرف كرده بترسانند كه قصه آنها گذشت- (از ابن عباس و ابن اسحاق).

2- مراد نعيم بن مسعود اشجعى است- (از حضرت باقر و حضرت صادق «ع»).

3- يعنى منافقان (از سدى)( إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ‌): مراد از اين (الناس) ابى سفيان و سپاه اوست يعنى ابو سفيان و سپاهش عليه شما جماعتهاى بسيار گرد آورده‌اند و گفته‌اند ابزار جنگ و مردان جنگى عليه شما جمع آورى كرده‌اند.

(فَاخْشَوْهُمْ‌): از ايشان بترسيد.

سپس خداوند ميفرمايد كه اين قول مزيد ايمان و ثبات آنها در راه دين و