بيان آيه 153- 154

لغت:

1- فرق بين اصعاد و صعود اينست كه اصعاد در زمين هموار است و صعود در بلندى است.

وقتى گويى اصعدنا من مكه، يعنى سفر را از آنجا آغاز كرديم و از اين معنى است قول شاعر:

هواى مع الركب اليمانين مصعد يعنى ميل و هواى من با راكب يمانى سفر آغاز كرده.

(از حسن) تصعدون (بفتح تا و عين) روايت شده و گفته كه آنها بر كوه به عنوان فرار بالا ميرفتند.

فراء گويد: اصعاد ابتداء هر سفرى و انحدار رجوع از سفر.

2- لا تلوون يعنى بالا نميرويد و ماده تلون جز با نفى بكار نميرود مثلا (لويت على كذا) گفته نميشود.

و اصل آن از: لى الفتق است: يعنى التفات و توجه.

3- نعاس: چرت.

ناقه نعوس: شتر خوب و پر شير كه خوب دوشيده شود.

تفسير:

اينجا خداوند اصحاب فرارى پيغمبر را ذكر ميكند:

(إِذْ تُصْعِدُونَ‌): يعنى خدا از شما گذشت وقتى كه در بيابان احد فرار ميكرديد (از قتاده و ربيع).

(وَ لا تَلْوُونَ عَلى‌ أَحَدٍ): يعنى بآنچه كه در جنگ پشت سر نهاده بوديد التفات‌